Terapia naświetlania nowotworów wysokoenergetycznymi protonami lub innymi jonami oferuje dodatkowe zalety w porównaniu z radioterapią tradycyjnymi, klinicznie dostępnymi rodzajami promieni takimi jak promieniowanie rentgenowskie lub elektronowe. Protony to ciężko naładowane cząstki, które mogą zostać przyśpieszone w polach elektromagnetycznych i które podczas przechodzenia przez materię mogą zostać wyhamowane lub nawet całkowicie zatrzymane. Gdy te cząstki natrafią na tkankę, oddają one stopniowo energię. Dzięki temu tkance zostaje zaaplikowana dawka promieniowania, która dopiero na końcu drogi protonów osiąga maksymalną wartość. W zależności od umiejscowienia nowotworu można energię cząstek wybrać ponadto w taki sposób, aby praktycznie tylko nowotwór został naświetlony. Po osiągnięciu wartości maksymalnej dawka promieniowania zostaje szybko zredukowana do zera. Boczne rozproszenie wiązki protonów jest w znacznie niższe niż w przypadku promieniowania rentgenowskiego lub elektronowego, ponieważ tor przemieszczania się protonów jest praktycznie do samego końca prostoliniowy. Podczas zastosowania promieniowania protonowego w radioterapii następuje efektywne podanie optymalnej dawki promieniowania w obszarze nowotworu, podczas gdy zdrowa tkana wokół absorbuje jedynie minimalną ilość dawki.

Tutaj znajdą Państwo bliższe informacje na temat działania promieniowania protonowego. Więcej na ten temat: